نامه ای از یک خانم درباره ازدواج مجدد و موقت!
بسم الله الرحمن الرحیم
چند سال پیش که در جایی دیگر درباره ازدواج موقت و مجدد می نوشتم و بحث می کردم و طبق معمول شاهد عصبانیت اکثر خانمها بودم که گاهی همراه با نواختن بنده با کلماتی تند بود! خواهر محترمی ایمیلی فرستاد که موجب خوشحالی و شگفتی بنده شد و خدا را شکر کردم که فعالیتم مؤثر بوده است. اکنون نامه آن خواهر محترم ـ که بعدا ازدواج کردند و امیدوارم هر کجا هستند به همراه همسر گرامیشان به سلامت و سعادت باشند ـ تقدیم به خوانندگان عزیز این وبلاگ:
بعد از سلام و تعارفات نوشته بودند:
...مشکلی که از من حل شد مشکلی علمی بود و اینکه فهمیدم یک زن باید آنقدر آزاده باشد که حتی به علاقه همسرش نیز وابسته نباشد و خداوند دنیا را محل امتحان قرار داده نه محل تغذیه نفس سیری ناپذیر، و باید تا لحظه ای که زنده ایم یادمان نرود که حکم الهی را بر خواسته دل خود ترجیح دهیم وتسلیم امر الهی باشیم.من آموختم درجایی که...حکم می دهند که در ازدواج موقتِ مرد رضایت همسر او شرط نیست زنان باید از این حکم بطور ضمنی بفهمند که همسرشان جز امانت الهی نیست ونباید انحصار طلب باشندو بالاتر از آن نباید به اینکه تنها محبوب همسرخود باشند دل ببندند و برای آن بجنگند زیرا این یعنی بردگی، بردگی چی؟ بردگی محبت!نتیجه ای که حاصل میشود چیست؟! روحشان آرامش میابد؟ نه! نتیجه: غفلت از حق تعالی ودستورات حضرتش، خودخواهی و خودکامگی و چشم بستن به نیاز های همنوعانشان، نگرانی دائمی برای نرفتن همسرشان به سوی زن دیگر ،راضی شدن به درمعرض گناه قرار گرفتن یا لااقل محرومیت زنان دیگر و گاه شوهر از برآورده شدن نیازهایشان خواهد بود.این خواسته انحصارطلبانه جز دلمشغولی دنیا نیست چرا که (یوم یفر المرء من اخیه , وامه وابیه , وصاحبته وبنیه) شوهر و منحصر بودن محبت شوهر به زن, دردی از او دوا نمی کند بلکه تسلیم به امر الهیست که به درد او می خورد.ما اگر نخواهیم به این احکام بیندیشیم وتسلیم آنها باشیم اسما شیعه امیرالمؤمنین و رسما شیعه عمر غاصب هستیم.باور آزادی مرد در ازدواج موقت یا مجدد نکته ای تربیتی نیز برای زنان دارد و آن اینکه حق مسلم مرد را بازور وبهانه گیری و پلیس بازی نمیتوان ونباید از او گرفت.اگر کسی در پی محبت و جای دیگر نرفتن دل شوهر است راهش کسب هنر خوب همسرداری کردن است.گرچه به نظرم حرص این امور فانی را زدن برای خواهش دل خود نیز بیهوده است وقتی به زحمتش می ارزد که حتی خوب همسرداری کردن نیز برای به انحصاردرآوردن محبت شوهر نباشد بلکه برای رضای خداوند باشد .چرا که سه خاصیت دارد:(اول) تلاش ما در آخرت نتیجه دارد(دوم) اگر باهمه تلاش موفق نشدیم سرخورده نمیشویم(سوم) مبتلا به حرص زدن نمیشویم چون وظیفه خود را انجام داده ایمو نتیجه را به خداوند واگذار کرده ایم.دوستان را در این بحث که ظاهرا به آزمون خفیّ ایمانها تبدیل شده به آرامش وتوجه به مرگ که قطع تمام علایق و تنها ماندن با صورت و نتایج اعمال است دعوت میکنم و دقت به این موضوع برای همه مؤمنین از همه ادیان, نه احتیاج به دلیل و برهانهای پیچیده دارد ونه تخصص در روایت وتفسیر میخواهد . برای آزاد کردن عقل از احساسات وهیجانها که اولین منزل رسیدن به حقیقت است خوبست لحظه ای به مرگ بیندیشیم وآنرا به خود نزدیک ببینیم در چنین شرایطی گویی یکباره از قید تعلقات نفس که منشأ لجاجت وحق ناپذیری هستند آزاد میشویم وآنگاه تازه در کلاس اول دین میتوانیم حکم خداوند وسیره معصومین را به تعقل وتحلیل بنشینیم
والسلام
+ نوشته شده در شنبه بیست و دوم تیر ۱۳۹۲ ساعت توسط سلمان
|